Go Dhäkeo wɛ̈lken cïï kuëëc nhïïm ku jɔt rot ku lëk Bänyda, “Bɛ̈ny, ëmën thiin ɣɛn abä abɛ̈k ë wɛ̈ɛ̈ukiɛ̈ yiëk kɔc ŋɔ̈ŋ, ku na ca kën raandä cam ruëëny, ka ba dhuk arak ŋuan.”
Go Kornelio atuny nhial döt ke cï riɔ̈ɔ̈c ku lueel, “Ye kënë ŋö Bɛ̈ny?” Go atuny nhial dhuɔ̈k ye, “Nhialic acï rɔ̈ɔ̈kku piŋ, ku acï kuɔɔny ye looi tënë kɔc ŋɔ̈ŋ nyïn tïŋ aya. Ku awïc bï ke dhuk nhïïm.
Nhialic acie mïtil nadë ke mär nhom käpuɔth cäk looi, ku tɛ̈ nhiɛɛr wek ye thïn cäk nyuɔ̈th ye käk cäk looi yiic, ku käk ŋot ke luɔikë ke ëmën rin kacke.
Ku na le raan ye lueel ka nhiar Nhialic, ku ë kam awën ke man mɛnhkën cï gam, ke raan kënë ë lueth yen aye lueel. Rin acïï lëu bï raan Nhialic nhiaar, Nhialic këc kaŋ tïŋ, ku cïï raan nhiar, raan ye tïŋ akölaköl.