Ku lëk ke, “Raan manh koor cït manh kënë lor ë riɛnkiɛ̈, acä lor. Ku raan ɣa lor, acie ɣɛn ye lor, ee Wä Aciëŋ ë toc ɣa. Rin raan koor kamkun ëbën, yen ë raandït.”
Duɔ̈kkë tɛ̈ ye kɔc pinynhom ë tɛ̈n luui thïn ye buɔɔth yic, calkë Nhialic awar wepuɔ̈th papot, bï we gäm nhom yam ku bäk kë wïc Nhialic ŋic, ku kë wïc Nhialic ë këpɛth ye cɔl amit puɔ̈u, ku le cök.
Ku wek riënythii yakë looi kë cï kɔcdït lɛ̈k we. Ku week ëbën wek kɔc cï gam, wek aa dhil puɔ̈th aa liɛr ku yakë röt dhuɔ̈k piny bäk kɔc kɔ̈k ya luɔ̈ɔ̈i, rin yen ë kë ye athör thɛɛr wël Nhialic lueel ëlä, “Nhialic aman nhiam ku ë dhëëŋ gäm kɔc lir puɔ̈th.”