“Kɔc piööc lööŋ ku wek Parathï, Awëëŋkui! Ee kërac apɛi yen ayakë looi, rin ye wek kɔc piɔ̈ɔ̈c dhël cïï kek bï mɛt bääny Nhialic yic. Rin wek aacïï bï mɛt thïn aya. Na cɔk kɔc kɔ̈k wïc bïk mɛt thïn, ka yakë ke wel nhïïm ë piööcdun cïï la cök!
Kɔc piööc lööŋ ku wek Parathï, Awëëŋkui! Wek aa cath we rɔ̈ɔ̈k apɛi dhɔ̈l yiic bäk kɔc wëŋ lɔn ye wek kɔc path, ku wek aa bɛ̈ɛ̈i lër tuɔ̈ɔ̈r nyïn bïk aa käkkun. Wek aabï tɛ̈m awuɔ̈cdït tet apɛi rin kärɛc yakë looikä!
Aŋiɛckë apath lɔn ɣok aa këc bɛ̈n buk we bɛ̈n wel nhïïm wël puɔth yeku ke lueel, ku aa këcku ke lueel buk röt kum ë ke, bï la kë yök tënë we. Nhialic aŋic kë tɔ̈ ɣopuɔ̈th.
Ku ayekë lueel lɔn ŋic kek Nhialic, ku aye käk yekë ke looi nyooth lɔn cïï kek ye ŋic. Acïn kë ye kek piath thïn, aa cïn gup athɛ̈ɛ̈k ku acïn këpɛth yekë looi.