29 “Ee yïn Bɛ̈ny, yïn acï wɛ̈tdu tiɛɛŋ nhom, jɔl aluɔnydu puɔ̈l bï jäl, ke cï la läŋ.
Ku ëcï Wëi Nhialic lɛ̈k ye lɔn cïï yen bï kaŋ thou, tɛ̈ këc yen Raan cï Nhialic lɔc ku dɔɔc kaŋ tïŋ.
Go Thaimon Jethu jɔt ku leec Nhialic ku lueel,
Aköl dɛ̈t aya nhiaar ba cïï thou, ku aköl dɛ̈t awiëc ba thou rin anhiaar ba la rëër kek Raan cï lɔc ku dɔc, ku kënë yen aya yök ke path.
Ku piɛŋ röl nhial ke cöt ku lueel, “Dhil gɔ̈t, kɔc mit gup aa kɔc thou ëmën rin cï kek wɛ̈t Bɛ̈ny gam.” Ku lueel Wëi Nhialic, “Ee yic Alanden! Keek acïï bï bɛn gum athɛɛr. Käk cïk looi aabï cath ke ke.”
Go wëi kiu röldït apɛi ku luelkë, “Bɛ̈ny yïn ala cök ku yïn ë yic! Ye nɛn bï yen rot jäl looi ba kɔc pinynhom tɛ̈m awuɔ̈c rin cï kek ɣo nɔ̈k?”