27 Ku abï dhuk nhom ku lueel, ‘Alɛ̈k we bäk piŋ, wek aacïï bɔ̈ ɣöt rin wek aacä ŋic. Jälkë, kɔc luui ë kärɛc!’
Go athiëëk bɛ̈ɛ̈r, ‘Ye wek yïŋa?’ Wek aacä ŋic!”
“Ku abï lɛ̈k kɔc lɔŋ cam, ‘Aa wek kɔc cï cieen, jälkë ë tɛ̈n bäk la many dɛ̈p yic akölriëëc ëbën, many cï guiir tënë jɔŋrac ku atuɔ̈ɔ̈cke ëbën.
Tɛ̈ jɔt wun baai rot ku riit ɣöt thok, wek aabï kɔ̈ɔ̈c aɣeer ku jälkë ɣöt tɔɔŋ thok ku luɛlkë, ‘Bɛ̈ny, ŋany ɣöt thok tënë ɣo,’ ku abï bɛ̈ɛ̈r tënë we, ‘Akuɔ̈c tɛ̈ bïï wek thïn.’
Ku raan nhiar Nhialic aye Nhialic ŋic.
Ku ëmën ŋic wek Nhialic tɛ̈dë alɛ̈u ba lueel aya lɔn Nhialic aŋic we, ye këdë wïc wek ye bäk dhuk tënë jakrɛc niɔp wäär mac piny? Yeŋö wïc wek ye bäk bɛn aa loony cïmën thɛɛr wäär?
Ku yiny ril Nhialic cït kuur cie nyooŋ cï thany kɔ̈u wëlkä, “Nhialic aŋic kɔc kek kacke,” Ku, “Na le raan ye lueel ke raan ë Jethu ka dhil luɔi kärɛc puɔ̈l.”