39 Wek aa lëu kënë bäk deet yic ë röt. Na raan ye wɛ̈ɛ̈r alɔŋ bï cuär bɛ̈n ŋic, ka rɛ̈ɛ̈r ke yiën bï cuär käkke cïï kual.
“Këya, guiɛrkë röt ku tiëërkë nhïïm, rin wek aa kuc aköl bï Bänydun bɛ̈n.
“Duɔ̈kkë jak käk tɔ̈ pinynhom rin ye aruɔp ku keth ke rac, ku aaye cuɛ̈r kual aya.
Ku Bɛ̈ny abï bɛ̈n aköl cïn raan ŋic ye, cïmën dhie ye cuär ye looi këya. Ku aköl kënë arɔ̈ɔ̈ldït apɛi abï rot looi, ku käk tɔ̈ nhial aabï riääk, aabï mac rac, ku piny kek käk tɔ̈ thïn aabï dëp ëbën bïk liu.
Aye Bɛ̈ny lueel, “Piɛŋkë! Ɣɛn abɔ̈ cït ɣa ye cuär wakɔ̈u. Raan mit guɔ̈p ë raan ba yök ke këc nin, ciëŋ aläthke, rin bï cïï cath ke cïn alanh cieŋ bï guɔ̈p yär tɛ̈ tïŋ ye.”
Muɔ̈kkë yith wäär cï piɔ̈ɔ̈c tënë we nhïïm, ku thɛkkë ke. Pälkë luɔi kärɛc ku dhuɔ̈kkë wepuɔ̈th ciëën adumuɔ̈ɔ̈mkun yiic. Pääckë ba rot cïï kuël wegup cïɛ̈t ɣa ye cuär ë bɛ̈n baai wakɔ̈u. Ku acïï bï ŋic ba bɛ̈n nɛn.