Kaam wën ŋot jiɛɛm yen, ke këcït rur pat piny abï ciɛ̈n tɛ̈ yekë tïŋ, ku piŋkë Nhialic ke jam ëlä, “Kënë ë Wëndiɛ̈n nhiaar, mit ɣɛn puɔ̈u tënë ye piɛŋkë wɛ̈tde.”
Na ɣa këc luɔikä kaŋ looi kamken, käk cïn raan cï ke kaŋ looi, ŋuɔ̈t aa cïn gup adumuɔ̈ɔ̈m, cït ëmën këlä, aacï käk ca looi tïŋ, ku keek aa ŋot ke man ɣa ku Wä aya.
Duɔ̈kkë lui rin miëth riääk, luɔ̈ɔ̈ikë rin miëth rëër rin pïr akölriëëc ëbën. Miëth kënë abï Manh Raan yiëk we rin Wun, Nhialic acï riɛlde gäm ye ku tooc.”
Ee yeen yetök yen acie thou, ku yen aciëŋ ruɛl yic, ruɛl cïn raan rot thiäk ye. Acïn raan cïï ye kaŋ tïŋ, ku acïn raan lëu ku bï ye tïŋ. Yen aaye theek, ku ala riɛldït tet akölriëëc ëbën. Yenakan.
Ku na le raan ye lueel ka nhiar Nhialic, ku ë kam awën ke man mɛnhkën cï gam, ke raan kënë ë lueth yen aye lueel. Rin acïï lëu bï raan Nhialic nhiaar, Nhialic këc kaŋ tïŋ, ku cïï raan nhiar, raan ye tïŋ akölaköl.
Na ye kɔc jam käk cïk tïŋ ku gamku wɛ̈t luelkë, yeŋö cïï ɣok käk cï Nhialic nyuɔ̈th ɣookkä ye gam? Aa dhil ë gam, rin käk ye Nhialic ke lueel aa dït apɛi tënë käk ye raan ke lueel, ku wɛ̈t jiɛɛm yen kënë, ee Wënde yen aye yen jam tënë ɣo.