12 “Ɣɛn ala käjuëc kɔ̈k ba lɛ̈k we, ku ëmën aril yic bäk ke muk wenhïïm.
Jethu acï Wɛ̈t Puɔth Yam piööc tënë kɔc ë kɛ̈ŋ cït kɛ̈ŋkä. Aake cï lɛ̈k käjuëc lëukë bïk ke deet yiic.
Acä lëu ba jam apɛi kek we ëmën, rin jɔŋ pinynhom abɔ̈. Ku yeen acïn riɛl tënë ɣa.
Wek aacä bï bɛn cɔɔl aloony, rin alony akuc käk ye wun baai looi. Ku wek aaya cɔɔl mäthkiɛ̈, rin cï ɣɛn këriëëc ëbën ca piŋ tënë Wä nyuɔ̈th we.
Ku keek aa rɛc rin luk, rin cï bɛ̈ny pinynhom tɛ̈n luɔ̈k wei.
Ku na bɔ̈ Wëi Nhialic yen ë yic, ka bï we nyuɔ̈th wël yith ëbën. Yeen acïï bï jam wɛ̈lke ë rot, ku käk ye piŋ aabï lɛ̈k we.
Nïn thiärŋuan thuɔnde cök ciëën, Jethu ëcï rot nyuɔɔth arak juëc tënë atuɔ̈ɔ̈cke, ku bïk ŋic, ke cïn diu, lɔn nadë ke yeen aŋot pïr. Yeen ëcï atuɔ̈ɔ̈cke tïŋ ku jiɛɛm ke ke käk bääny Nhialic.