Kaam wën ŋot jiɛɛm yen, ke këcït rur pat piny abï ciɛ̈n tɛ̈ yekë tïŋ, ku piŋkë Nhialic ke jam ëlä, “Kënë ë Wëndiɛ̈n nhiaar, mit ɣɛn puɔ̈u tënë ye piɛŋkë wɛ̈tde.”
Go Jethu döt apɛi, ku nhiɛɛr ku lueel, “Ee tök yen akɛ̈c looi, lɔɔr ɣaac käkku wei ëbën ku gam wëëu tënë kɔc ŋɔ̈ŋ, yïn abï jiɛɛk la yök pan Nhialic, ku bäär buɔth ɣa.”
Amɛ̈l kɔ̈k aa tɔ̈ thïn ku aa käkkiɛ̈ ku aa liu thïn kal kënë yic. Keek aaba bɛ̈ɛ̈i aya, ku aabï rɔ̈ldiɛ̈ piŋ, ku keek aabï ya luɔ̈ny tökaliŋ kek raan töŋ biöök ke.
Ku ëmën ŋic wek Nhialic tɛ̈dë alɛ̈u ba lueel aya lɔn Nhialic aŋic we, ye këdë wïc wek ye bäk dhuk tënë jakrɛc niɔp wäär mac piny? Yeŋö wïc wek ye bäk bɛn aa loony cïmën thɛɛr wäär?
Keek aa kɔc cï röt tiit cie wïc ë diäär. Keek aa kɔc la cök. Ee Manh Amääl yen aye kë buɔɔth cök kuat tɛ̈ le yen thïn. Kɔckä kek aacï luɔ̈k kam kɔc ëbën, aa kɔc ë Nhialic ku Manh Amääl, aa cït rap ë yam dhie ye juɛ̈r Nhialic.