Nawën bɔ̈ Manh Raan ku ye mïth ke kɔc ku dëk ke ke, gokë lueel, ‘Tiɛ̈ŋkë mony kënë! Yeen akok ku a dɛk määu, ku amääth kek kɔc ajuër kut ku kɔc la gup adumuɔ̈ɔ̈m!’ Ku luɔi puɔth Nhialic ë rot nyuɔɔth käk ya looi yiic.”
Go Jethu bɛn dhuk kal yic luaŋ Nhialic, ku tɛ̈wën piööc yen, ke bänydït käk Nhialic ku kɔc baai bɔ̈ tënë ye ku thiëckë ëlä, “Ee yïn, ye riɛl ŋö tɔ̈ yïguɔ̈p ye yïn luui këlä? Ku yeŋa yïk yï ë riɛl kënë?”
Yeku rëër ɣo döt Jethu raan cï ɣo nyuɔ̈th dhël ku gam la cök. Ku rin miɛt puɔ̈u bï yök, yen acï yen ye gam bï thou tim cï rïïu kɔ̈u. Ku cïï kuec bï kë looi cïï päl, cɔk a wäär ye ke ye yɔ̈ɔ̈r guɔ̈p. Ku ëmën a rɛ̈ɛ̈r köŋ cuëc thöny Nhialic.
Cäk nhïïm määr wëët puɔth ye Nhialic we wɛ̈ɛ̈t ke we cït miɛ̈thke? “Manhdiɛ̈, cɔ̈k yïpuɔ̈u piny tɛ̈ wëët Nhialic yïïn, ku duk cɔl aye kërac tɛ̈ nyieeny yen yïïn.
Wek miɛ̈thakäi cï gam, wek kɔc cï Nhialic cɔɔl aya cïmëndiɛ̈, awiëc bäk Jethu raan cï Nhialic tuɔ̈ɔ̈c pinynhom ke ye Raandan dït apɛi käk Nhialic, bï ɣo bɛ̈n piɔ̈ɔ̈c käpuɔth wïc Nhialic ke buk ke gam, tak apath.