Nawën bɔ̈ Manh Raan ku ye mïth ke kɔc ku dëk ke ke, gokë lueel, ‘Tiɛ̈ŋkë mony kënë! Yeen akok ku a dɛk määu, ku amääth kek kɔc ajuër kut ku kɔc la gup adumuɔ̈ɔ̈m!’ Ku luɔi puɔth Nhialic ë rot nyuɔɔth käk ya looi yiic.”
tënë Nhialic, yen Nhialic töŋ tɔ̈ thïn, yen ɣo kony, rin Jethu Krïtho Bänyda, bï ya leec, ee diɛ̈tde, ee riɛl, ku bäänyde, akölë, ku thɛɛr, ku akölriëëc ëbën! Yenakan.
aake kët waak röldït apɛi, “Manh Amääl wäär cï nɔ̈k yen ala yic. Adhil leec rin riɛlden tɔ̈ kek yeen, ku jiɛɛk ku ŋïny käŋ, ku diik, aa dhil athɛ̈ɛ̈kdït apɛi yök thïn.”