38 Ku ëmën alɛ̈k we, aŋuɛ̈ɛ̈n bï ciɛ̈n kërɛɛc luɔikë tënë ke. Aŋuɛ̈ɛ̈n bäk ke puɔ̈l! Na yekë loikë, kë cï raan tak bï looi, ka ŋuɔt bï guɔ yäi.
Go bɛ̈ɛ̈r, “Kuat raan cïï wɛ̈t Wä tɔ̈ nhial loi, acïï pïr akölriëëc ëbën bï yök.
Lɛ̈kkë ɣa, “Joon raan kɔc muɔɔc nhïïm, yök riɛl yen kɔc gäm lɔ̈kwëi tënë Nhialic, aye riɛlde ë rot?”
Na pälku bï la tueŋ këlä, ke kɔc ëbën abï wɛ̈tde gam, ku bäny Roma aabï bɛ̈n bïk luaŋ Nhialic thuɔ̈r piny ku rɛckë panda.”
Ku jɔl bäny luk lɔ̈k jääm nhïïm ëlä, “Wek kɔc wuɔ̈nda Itharel, takkë wenhïïm apath kë wiɛ̈ckë bäk luɔ̈i ë kɔckä.
Kë ye kɔc akölë pinynhom tɛ̈n tak kepuɔ̈th ciɛ̈t ke ŋic käŋ, acïn ŋïny ë käŋ tɔ̈u thïn cït tɛ̈ ye Nhialic tiɛ̈ŋ ye. Cïmën cï ye gɔ̈t athör thɛɛr wël Nhialic yic ëlä, “Nhialic ë kɔc deep ŋïnyden ë käŋ yic.”