“Ewan tu mégtab ta simbu,” kagi ni Jesus, “a tulos iliso na ta ébut, o taklében na ta pégtakalan. Engˈwan, yedton na ta lamesa, monda matanglawan du somdép ta bile.
Kanya sikam, éy bantayan moy, sakay manalangin kam a palagi ta Diyos, a patibayén na i isip moya, monda mabuhay kam ta éya a kahirapan, monda éwan kam masanike a humarap diyakén ta kédemét ko, sakén a lélake a gébwat ta langet.”
Ey nadid, kentol na dén i sénganya du sanga-sanga na. Sakay sikam a éwan Judeo, mara sikam i kalewas de, a nitongko kam dén nadid to ponan no kayo. Te buhay kam a gébwat to ponan.
Mara, i kahulugen na pituae a biton a te kébilan ko, éy side ye di pitu a tagapamahala ta pitu a simbaan ta Asia. Sakay di pituae a simbu,” kagi na, “mara side ye du pitu a simbaan.”