“Mangilag kam,” kagi ni Jesus, “a diyan moy apién i maski ti ésiya a anak. Da tandaan moy, du anghel a mégalaga dide éy palagi side a kaharap Nama ko.”
Ey nisulat de be,” kagi ni Jesus, “a ta pamag-itan no ngahen ni Cristo, éy mepahayag ta Jerusalem, a hanggan ta étanan a mundu, a pagpasensiyaan na Diyos i maski ti ésiya a tolay, éng magsisi siya, a ibutan na i kasalanan na.
Ey de Pablo éy ti Bernabe, éy metapang side a mégkagi. “Dapat a mégpahayag kame pa dikam ta kagi na Diyos,” kagi de, “da Judeo kam. Pero nadid, da mégidel kam, a sala moy a te buhay a éwan tu katapusan, éy pabayan me kam, a du éwan Judeo san i tolduan mia.
Pero du Judeo éy kontara side diya, a pinintasan de siya. Kanya ti Pablo éy nipeta na tu iyamut na dide, a nipagpag na dide tu alikabuk to badu na. “Sikam san dén i bahala éng mepahamak kam,” kagi na. “Ewan ko dén kapanagutan. Sapul nadid éy magtolduék du éwan Judeo.”
Engˈwan, ta Damasko pa, sakay ta Jerusalem, sakay ta buu a Hudea, éy nagtolduék du Judeo éy ta éwan Judeo, a dapat magsisi side ta kasalanan de, a sumoli side a ipasakup ta Diyos. Sakay dapat side a magimet ta mahusay, a magpatunay side a inibutan de dén du kasalanan de a talaga.