Ey nipauwet na du alagad na a labindalawa, sakay pinéglakad na side ta tégdéduwa, a monda mégtoldu side. Sakay inatdinan na side ta kapangyarian a monda maari side a mégpaibut du medukés a espiritu.
Nadid, kétapos na éya, éy pinili ni Jesus i pitu a pulu a kakaguman na, a inutusan na side a péglakadén na side ta tégdéduwa, a magdetol diya ta bawat angayan na a bariyo-bariyo.
Nadid, nipauwet ni Jesus du labindalawa a alagad na, sakay inatdinan na side ta kapangyarian a monda maari side a mégpaibut du dimonyo, sakay mégpahusay du te saket.
Anya wade, Amay; i pégsambaan du apo me ta Diyos to éya, éy ta bukidae. Pero sikam a Judeo, éy kagi moy a ta Jerusalem kan san i tama a pégsambaan tam ta Diyos?”
Tu bébe, pékabati na a mékiohon ti Jesus diya, éy nagtaka, da du Judeo, éy idel de a mékiohon du Samaritano. “Bakit,” kagi na, “mékienom ka diyakén éy Judeo ka, éy sakén éy Samaritanoék?”
Nadid, pékabati du Judeo ta éya, éy néguhon-uhon side a kinagi de, a “Ahe wade i angayan naa? Bakit kagi na a éwan tam meta? Siguru umange siya mégiyan du Judeo ta adeyo a banuwan na Griego, monda tolduan na sa du Griego a tolay.
Nadid, pékabati du Judeo ta éya, éy méiyamut side ni Jesus. “Tama bale tu kinagi me a te dimonyo ka!” kagi de. “Ewan ka Judeo, éngˈwan dayuan ka a Samaritano.”
Pero sikam, ta kéogsad dikam na Banal a Espiritu, éy égse dén dikam i kapangyarian na Diyos. Tulos magpatunay kam diyakén ta Jerusalem, sakay ta Hudea, sakay ta Samaria, a hanggan ta buu a mundu.”
Nadid, ta éya a mismo a aldew, éy nagsapul du tolay ta Jerusalem a méngloko du méniwala ni Jesus. Mahigpit i pékialam de dide, a hanggan minasiwéd-sewéd dén side ta iba-iba a banuwan ta Hudea, sakay ta Samaria. Basta du apostol san i nabuhaya ta Jerusalem.
Sakay pati, éy talaga de kame be a sawayén a magpahayag du éwan Judeo a tolay ta kagi na Diyos a monda meligtas side. Saya i medukésa ta étanan a kasalanan de a meadu. Pero nihanda dén na Diyos i parusa de.