Te bébe sa a taga Kananea a inumadene ni Jesus a kinékagi na ta medegsén, a “Panginoon, Apo ni Dabid! Kagbianék mo! Tu anak ko a bébe, éy binang-aw na dimonyo, sakay masiyadu siya a méghirap.”
Ey mégiyan sa side ta banuwan na Nasaret. Ey dahil ta éya, éy natupad tu nihula du purupeta to araw, a kinagi de a taga Nasaret kan tu tiniyak na Diyos a maghari ta mundua.
Ey nadid éy te éduwa a buhék a te eknud to digdig no dilan. Ey pékabati de a sumalegéd dén ti Jesus, éy dinumulaw side a kinagi de, a “Panginoon, Apo ni Dabid, kagbian mo kame pad!”
Nagpagdulaw du tolay a mégdetol sakay du ménegipo, a kinagi de, a “Mabuhay i apuae ni Dabid a maghari. Basbasan maka na Diyos i lélakeae a pinaange na se! Purien be siya ta langet!”
Nadid, kéange ni Pedro to kudal to karsada, éy neta siya no esa pa a bataan, a tulos kinagi na du édsa sa, a “Siya ina i kagumana ni Jesus a taga Nasaret.”
Nadid éy inumange dén ti Jesus to diniklan na a banuwan a Nasaret. Ey to pangilin a aldew, éy inumange siya to kapilya de, a kona ta ugali na. Ey tinumaknég siya to miting de, a mégbasa ta kasulatan.
Ey “Anya,” kagi de ni Nikodemo, “bakit kumampi ka diya, taga Galilea ka wade be? Hala, pagadalan mo i kasulatana, éy meta mo a éwan tu purupeta a gébwat ta Galilea.”
“Sakén éy ti Jesus a nagpaange to anghel ko ta ina a monda ipahayag na i éye dikam. Sikam a étanan a sakup dudu simbaan. Sakén éy gébwaték ta lahi ni Hari Dabid. Sakén i talang-umaga.”