Nadid, mégkagi pabi ti Pedro, éy tinaklében side no medemlag a kuném. Ey kinagi no boses to kuném, a “Séˈ ina i mahal kua a anak, a kasahatan ko a tahod. Baten moy siya.”
“Umange diko i Banal a Espiritu,” kagi no anghel, “sakay umédse diko i kapangyarian na Diyos. Kanya tu ienak mo, éy dulawén de a banal a anak na Diyos.
Kanya nadid, tu ngéngahinan de a kagi na Diyos, éy naging tolay siya a négiyan dikame. Siya éy ti Jesus. Ey mebait siya, a katutuhanan i kagi naa. Ey sikame éy neta me i pagkadiyos na. I pagkadiyos na éy makapangyarian, da siya i isi-isesa a anak na Diyos.
Pero i nisulat ko a éye, éy monda maniwala kam ni Jesus, a siya i Cristo, a anak na Diyos a tagapagligtas monda éng maniwala kam éy te buhay kam a éwan tu katapusan.
Mahal na Diyos a tahod i tolay ta mundua. Kanya pinaange na se tu anak na a isesa, monda maski ti ésiya i maniwalaa diya, éy éwan mate, éng éwan mabuhay a éwan tu katapusan.
Medukés i dati a pagkatolay tam. Kanya éwan kitam meligtas dahil to késunud tam to kautusan. Pero iligtas kitam na Diyos. I ginimet naa, éy pinaange na tu anak na ta mundua, a naging tolay. Pero éwan siya tu kasalanan. To nikate na éy nilibri na kitam ta kasalanan tam.
I Diyos, éy éwan na niewad tu sarili na a anak, éngˈwan niatéd na a minate to kudos a para dikitam. Nadid, éng kona sa i gimet na Diyos, éy anya, éwan na beman ipagkaluub dikitam i kailangan tam?