Nadid, kétapos na éya, éy pinili ni Jesus i pitu a pulu a kakaguman na, a inutusan na side a péglakadén na side ta tégdéduwa, a magdetol diya ta bawat angayan na a bariyo-bariyo.
Da ti Juan i nihulaa to kasulatan, to pégkagi na, a ‘Tandaan moy,’ kagi na Diyos; ‘siya i pinakangbégi ko. Pégdetulén ko siya diko, monda paghandaén na du tolay ta demtan ko.’
Tu bébe, pékabati na a mékiohon ti Jesus diya, éy nagtaka, da du Judeo, éy idel de a mékiohon du Samaritano. “Bakit,” kagi na, “mékienom ka diyakén éy Judeo ka, éy sakén éy Samaritanoék?”
Nadid, pékabati du Judeo ta éya, éy méiyamut side ni Jesus. “Tama bale tu kinagi me a te dimonyo ka!” kagi de. “Ewan ka Judeo, éngˈwan dayuan ka a Samaritano.”