Sikam a mahal ko a anak ko,” kagi ni Jesus, “éy kétihék san dén a panahun i pékiagum kua dikam. Ahayukénék moy, pero kagin ko dikam tu kinagi ko du Judeo, a éwan kam makaange ta angayan kua.
Kétihék san dén a panahun, éy éwanék dén metan na iba a tolay. Pero sikam, éy metaék moy a huway. Ey nadid, da te buhayék a éwan tu katapusan, éy kona kam be sa.
“Kédemét na éya a panahun, éy éwan kam magpakelagip diyakén,” kagi ni Jesus. “Engˈwan magaged kam Nama ko ta maski anya, a gamitén moy i ngahen kua, éy atdinan na kam.
Nadid éy tukoy me a siko i nakapospusa ta étanan,” kagi de, “da maski éwan me ka pakelagipan éy napospusan mo dén i isip mia. Kanya méniwala kame a gébwat ka ta Diyos a talaga!”
Nadid, kagi ni Jesus diya ta pentélo, a “Simon, gustuék mo a talaga?” Nadid, pékabati ni Simon Pedro a pékelagipan na siya ta pentélo, éy mélungkut siya. Ey kinagi na a “Panginoon, siko i nakapospusa ta étanan. Tukoy mo a gustu ta ka.” Ey kinagi ni Jesus, “Pastoran mo du tupa ko.
Sakay pati, éy bunon ko du anak na, monda mapospusan du simbaan a sakén san i nakapospusa ta isip na tolay. Monda mapospusan de a gégantian ko i bawat esa dikam ayun ta gimet moya.