34 आउँ येसुइ स्वर्गोक्पटि दिठाइबानाइ लामो सास फेरिबानाइ ओक्रानि यन्हिं बोल्लोकुन्, “इफ्फाता” यक्राक् अर्थसेहे “खोलिजा!”
तसौ यि कहिन् सुनिबानाइ येसुक् हिर्दया दयाइ भोर्लोकुन् आउँ ओहिं आफ्निक् हाथे ओक्रालाइ छुइबानाइ यन्हिं बोल्लोकुन्, “मुँइ चाहाम्ना तुँइ राम्रो भेइहाल।”
आउँ तिन बजेक्पटि येसुइ बाराचोटे चिच्याइबानाइ यन्हिं बाज्लक्, “इलोइँ, इलोइँ लामा सबखथनि?” यक्राक् अर्थ हो, “अ मोरा परमेस्वर, अ मोरा परमेस्वर, तुँइ मोरानि किसा त्याग्ल धरस्ला।”
ओक्राक्पाछु येसुइ उ याइरसक् बेटिहिंकक् हाथ गर्थिबानाइ बोल्लोकुन्, “तालिता कुमि!” जक्राक् अर्थ, “अ नानु, मुँइ बोल्मेर्ला उठ्!”
तसौ येसुइ उ पाँचग्वा पिठा आउँ दुइग्वा माछा लेलक् आउँ स्वर्गोक्पाखा दिठाइबानाइ परमेस्वरलाइ धन्यबाट चार्हालक्। तसौ ओहिं उ पिठा भाँचिबानाइ जम्माहिंलाइ बाट्ह बाजिहिन् चेलालकलाइ देलाहा। उहेरङ् करिहिन् उ दुइग्वा माछा आको जम्माहिंलाइ बाँटिदेहिखान बाजिहिन् देलाहा।
यट्का बाजेहेबिट्के उ मानुसक् कान खोलिजाइलकुन्, आउँ ओक्राक् जिभउ साराबा पार्लाहार भेलकुन्, तसौ ओहिं मज्जाइसौ साराबा ठाल्लक्।
यि सुनिबानाइ येसुइ लामो सास फेरिहिन् यन्हिं बाज्लक्, “यि पुस्ताक् मानुसलके किसा सङ्केत दिठाबा खोजोट्थ्ला? साँच्चिय, मुँइ तोहोरानि बोल्मेहेंर्ला, यि पुस्ताक् मानुसलके किच्छुय सङ्केत देख्बा नापाथ्।”
तसौ येसुइ ओक्रानि बोल्लोकुन्, “तुँइ आँखे देख्बा पार्लाहार भेउ। तोरा बिस्वासे तोरानि राम्रो पार्ल धरेस्ला।”
जख्नि येसु यरुसलेमक् लज्जिकै आइपुग्लक्, तसौ आफ्निक् आगारि उ सहरलाइ देखिहिन् काँर्लक् आउँ यन्हिं बाज्लक्,
तसौ लज्जिकै जाइबानाइ येसुइ उ मोर्लो मानुस बोक्लो खाट छुइलक् तसौ उ मुर्दा बोक्लाहार मार्हमिलक् टक्क थम्ल्हुहुन्। ओछिसौ येसुइ उ मोर्लो लासलाइ बोल्लोकुन्, “अ बाबु, मुँइ तोरानि बोल्मेर्ला, उठ्!”
पत्रुसे ओक्रालाइ बोल्लोकुन्, “अ एनियास, येसु खिरिस्टइ तोरानि राम्रो पारेस्ला। उठ्, आउँ तोरा बिछौना उठाउ।” तसौ एनियास ताट्काले उठिहाल्लक्।
तसौ पत्रुसे उखर्ह्वा जम्माहिंलाइ कोठाक्भटे बाहार पाठालाहा, आउँ ओहिं ठेउन्हाँ टेकिबानाइ पाराथ्ना कर्लक्। ओक्राक्पाछु ओहिं तबिताक् मोर्लो देहिक्पटि फर्किबानाइ यन्हिं बाज्लक्, “अ तबिता, उठ्!” तसौ ओहिं आँख जिर्यालक्, आउँ पत्रुसलाइ देखिहिन् उठिबानाइ बस्लक्।