41 तसौ येसुइ ओक्रालाइ बोल्लोकुन्, “एक्टा साहु मानुसक् दुइजेना आसामिलक् रैल्हकुन्। एक्जेनाइ पाँचसइ चाँरिक् डब्बल पैसा आउँ ओर्को जेनाइ पाचास रुप्या चाँरिक् डब्बल पैसा रिन लेल धर्लुहुन्।
तर येसुइ उखर्ह्वानि यन्हिं बोल्लाहा, “तोहोराखर्ह्वाहि इखर्ह्वालाइ खाबा देहो।” तसौ चेलालके ओक्रालाइ बोल्लिहिंक्, “किस् हामि दुइ सइ चाँरिक् डब्बल पैसा खर्च करिहिन् पिठा किनिबानाइ आनिहिन् इखर्ह्वालाइ खाबा देबा ते?”
हामि कर्ल पापलक् छेमा करिदे, किसाबुने हाम्रालाइ नराम्रो कर्लाहारुहुलाइ हामि छेमा करुहुँक्ला। आउँ हाम्रालाइ पापक्पाखा लेगालाहार परिछ्याक्भटे जोगाउ।”
तर मालिकक् बिचार थाहा नहिंभेहिन् साजाइ पाबाक् काम कर्लाहार चाकरलाइसेहे कम साजाइ देइस्। किसाबुने जक्रालाइ थुप्रोय चिंजलक् देलरहेला, ओहिं धेरेक्कुरे बुझाबा पोर्लाहार। उहेरङ् करिहिन् जक्रालाइ थुप्रोय चिंजलक् सोप्लो रहेला, ओहिं ओट्केय धेरे बुझाबा पोरेक्ला।”
किस् उहेरङ् करिहिन् सिलोआमक् धधरा ढलिबानाइ जाँटाहिन् मोर्लो उ अट्ठारजेना मानुसलक् यरुसलेमक् ओर्को मानुसलकेसम् पापि बाजिहिन् ठान्हहला?
उहे बेलाइ येसुइ ओक्राक् मनमा भेल कहिन् थाहा पाहिन् ओक्रालाइ बोल्लोकुन्, “अ, सिमोन मुँइ तोरालाइ एक्टा कहिन् बोल्बाक् रहेला।” तसौ सिमोने बाज्लक्, “भेइहालेला गुरु बाज्ना।”
उहेसैर्हे सिमोन मुँइ तोरानि बोल्मेर्ला, यि अइमाइय किसा यट्का धेरे पेरेम कर्ल धरैस्, किसाबुने यक्राक् धेरेक्कुर पापलक् छेमा भेल रहेक्ला। उहेसैर्हे यहिं मोरानि धेरेक्कुर पेरेम कर्ल धरैस्। तर जैहिं थोर्के पापक् छेमा पाइल भेला उ मानुसे पेरेमउ थोर्के करट्थ्ला।”