19 तर परमेस्वरे बानाल बल्यो जग सटौघरि रहिरहेला। यछि यरङ् सब्द लेख्ल रहेलाः “पर्भुइ आफ्निक् मानुसलकलाइ चिन्ल्ह धरैस्,” आउँ पर्भुक् नाउँ लेलाहार जट्का जम्माय अधर्मक् कामक्भटे टार्होय रहुस्।
तसौ उखर्ह्वाइ एक्टा डब्बल पैसा आनिबानाइ येसुलाइ देलिहिंक्। आउँ ओहिं उखर्ह्वानि बोल्लाहा, “यछि कुनाहाँक् चित्र आउँ नाउँ लेख्ल रहेक्ला?” तसौ उखर्ह्वाइ बाज्लुहुन्, “यछि ता रोमि राजाक् रहेक्ला।”
किसाबुने झुठा खिरिस्टलक् आउँ झुठा अगमबक्तालक् देख्वार पोरोट्थ्ला। उखर्ह्वाइ बारा-बारा सङ्केतलक् आउँ अचम्मक् कामलक् करिबानाइ सकेसम्म परमेस्वरे चुन्ल मानुसलकलाइ आको झुँक्यायट्थ्ला।
भेटौसुधा उ मालिके अज्झ यन्हिं बोलेट्थ्ला, ‘तोहोराखर्ह्वा कुन्खर्हा? आउँ कछिसौ आउहे? मुँइ नाँचिन्हम्। ए दुस्ट काम कर्लाहारेहेलक्, यछिसौ जाइहालह!’
उ एक्टा घर बानालाहार मानुस जैहिं आफ्निक् घर बानालटाकै गैर्हो खार्ह् खनिबानाइ घरक् जग सिलक् उप्रमाहा बल्यो काराहिन् बानालाहार मानुसक् ठिकन् हो। तसौ पानि पोरिहिन् उ मानुसक् घरमाहा सेर्पौन्या बर्के खोला आहिन् बज्रेटौ भट्काहिन् बागाबा बोइने पार्लकुन्, किसाबुने उ घर एक्दमे पक्कि बन्ल रैल्हकुन्।
तसौ ओछि साउललाइ भेंटानेसौ ओहिं एन्टिओखियाइ आन्लकुन्। आउँ ओच्छिहि दोहोजेना एक बर्ससम्मयँ मन्डलिक् मानुसलकक्सङ्हिं सङ्गति करिहिन् थुप्रोय मानुसलकलाइ सिच्छा देलाहा। एन्टिओखियाहिमा जम्माहिंसौ पैल्हा चेलालकलाइ खिरिस्टियन बाजिजाइलुहुन्।
उहेरङ् करिहिन् बाँकि मानुसलके परमपर्भुलाइ खोज्बा पारुस् आउँ जम्मा अर्जाति मानुसलके आको, जक्रालाइ मुँइ आफ्निहिंक् मानुस भेबाक्लाइ हाँख्राल धरम्ना।
आउँ तोरा नाउँ लेलाहार जम्माहिंलाइ पक्रिबानाइ बर्के-पुझरिलकक्भटे अधिकार पाहिन् उ यछि आइल रहैस्।”
यदि मुँइ आबाक् ढिलो भेइबुने परमेस्वरक् परिबारै हाम्रा चालचलन कनङ् भेबापोर्लाहार बाजिहिन् यिहे चिठिक्भटे थाहा पाहिन् धर्। यि परिबार जिउँटो परमेस्वरक् मन्डलि हो, जुन्सेहे सत्यक् खाम्भा आउँ जग हो।
यरङ् करिहिन् उखर्ह्वाइ आफ्निक् लागि भबिस्यक् राम्रोइसौ जग हाल्बा पाउस्, ताकि उखर्ह्वाइ उ जिबन गर्थिहिन् धरुस् जुन् सेहे साँच्चिहिकक् जिबन हो।