5 मुँइ तोहोराखर्ह्वाक्सङ्हिं रैल्हटाकै यि जम्मा कहिनलक् बोल्लो धर्लमेहार किस् तोहोराखर्ह्वाइ बिस्राउहे?
तोहोराखर्ह्वाक् आँख ता रहेर्ला भेटौ नाँदेखह? कान ता रहेर्ला भेटौ किसा नाँसुनह? किस् तोहोलेके नाँसम्झह?
उहेसैर्हे उ कहिन् सम्झिबानाइ होस्यारो भेहिन् बसह, आउँ मुँइ तिन बर्ससम्म दिनौ-रातौ लोर झारि-झारि जम्मा मानुसलकलाइ चेताउनि देल कहिन् बुन् बिस्राहो।
तोहोराखर्ह्वालाइ थाहाय रहेर्ला, बाप्पोइ आफ्निक् छाउरापुटालकक्सङ्हिं कर्ल ब्यभारक् परौ तोहोराखर्ह्वाक्सङ्हिं आको हामि उहेरङे कर्लुहुँक्।
किसाबुने हामि तोहोरासङ्हिं रैल्हहिंक्टाकै सतावटलक् आइपोरेहेर्ला बाजिहिन् आगारिय तोहोरानि बोल्लो धर्लुहुँक्। हामि बाज्लहिंक्परौ यि साँच्चिहिंक् भेबा आइलकुन् आउँ यि तोहोराखर्ह्वालाइ थाहाय रहेर्ला।
ओक्राक् बेला भेनेसौ उ नियम भङ्ग कर्लाहार मानुस देख्वार पोरोइस्। अख्निसम्म कुन् कहिने यक्रालाइ थामिहिन् धर्ल रहेला उ तोहोराखर्ह्वालाइ थाहा रहेर्ला।
हामि तोहोराखर्ह्वाक्सङ्हिं रैल्हटाकै यि आग्या तोहोराखर्ह्वालाइ देल धर्लुहुँक् “कुन्हुँ मानुसे काम नाकरै बुने, ओहिंसे खाबाउ बुन् खाउस्।”