6 उहेसिहिरे हामि ओर्को मानुसलकक्परौ सुतिहिन् बुन् बसुहुँक्, तर जग्वार भेहिन् बसुहुँक् आउँ होस्यार भेहिन् बस्बापोर्लाहार।
जेहे मुँइ तोहोराखर्ह्वालाइ बोल्लो धर्मेहेंर्ला, उ मुँइ जम्माहिंलाइ बोलोम्ना, चनाखो भेहिन् बसह!”
तस्के मालिक आइल बेलाइ नहिं निराहिने चङ्खारो भेहिन् बस्ल उ चाकरलके स्याबास पाट्थ्ला आउँ उखर्ह्वा खुस्सि भेट्थ्ला। साँच्चिय मुँइ तोहोराखर्ह्वालाइ बोल्मेहेर्ला, उ मालिके लुगा साटिबानाइ पहुनालाइ खुवालक् परौ करिहिन् उ चाकरलकलाइ मज्जाइसौ बासाइबानाइ खुवाइ-पियाइ कारायट्थ्ला।
उहेरङ् करिहिन् यि कहिनौ मनै धरह, यदि चोर आबाक् समइ थाहा पाइल सन्तक् ता उ घरक् मालिके चोरलाइ घर फोरिहिन् पोस्बाय नहिंदेलाहार।
उहेसैर्हे चङ्खारो भेहिन् बसह। ‘यि जम्मा डरौलाक्टो कहिनक्भटे उम्कबा आउँ मानुसक् बेटाहिकक् आगारि ठड्ध्याबा पार्बाक् सक्ति हाम्रानि देउस्’ बाजिहिन् परमेस्वरक्सङ्हिं साँद्धाउनि पाराथ्ना करह।”
तसौ येसुइ उखर्ह्वालाइ यन्हिं बोल्लाहा, “तोहोराखर्ह्वा किसा सुतिहिन् रैल्ह हाँ? उठह आउँ परिछ्यामाहा जुन् पोरुस् बाजिहिन् पाराथ्ना करह!”
उहेसैर्हे उ कहिन् सम्झिबानाइ होस्यारो भेहिन् बसह, आउँ मुँइ तिन बर्ससम्म दिनौ-रातौ लोर झारि-झारि जम्मा मानुसलकलाइ चेताउनि देल कहिन् बुन् बिस्राहो।
दाजुभाइ आउँ दिदिबैन्हिहेलक्, मोरिहिन् सक्ल बिस्वासिलकक् बिसइमा आको तोहोराखर्ह्वालाइ थाहा भेउस् बाजिहिन् हामि इच्छा करुहुँक्ला। ताकि येसुमा आसा नहिं कर्लाहार मानुसलकक्परौ तोहोराखर्ह्वाइ सोक कर्बा बुन् पोरुस्।
पर्भु येसु हाम्रा लागि मोर्लोक्, यिहेसैर्हे हामि उ फर्किबानाइ आइलटाकै हामि जिउँटो भेटौ अथबा मोर्लो भेटौ, हामि जम्माय ओक्रिहिक्सङ्हिं बाँच्पा पारुहुँक्।
तर हामिसेहे दिनक् सन्तान भेलसिहिरे हामि होस्यार भेहुँक्, तसौ बिस्वास आउँ पेरेमक् छातिक् पाता आउँ मुक्तिक् आसाक् टोप लागाहुँक्।
भेटौसुधा, अइमाइलक् नम्र भेइबानाइ बिस्वास, पेरेम आउँ पबित्र भेहिन् बसिबुनेमा बालख जर्माटे उखर्ह्वा बाँचाइजाट्थ्ला।
उहेरङ् करिहिन् अइमाइलकुहु सोहालाहार करिहिन् साधारन आउँ आदरयोग्यक् लुगा लागाउस्, उखर्ह्वाइ आफ्निक् झोंटालाइ बर्ता सिङ्ङार करिहिन्, सोंनो, मोतिक् गहना आउँ बर्ता मोल पोर्लाहार लुगालक् बुन् पेहेरुस्।
उहेरङे करिहिन् डिकनलकक् बोहेथालक् आको राम्रो चालचलनक् भेबापोर्लाहार आउँ एक-अर्काक् निन्दा नहिंकर्लाहार, तर आफ्निक् मनलाइ अधिनै धर्बा पार्लाहार आउँ सेब्भ्रोउ कहिनै बिस्वासिलो भेबापोर्लाहार।
यिहेसिहिरे बिसपसेहे कुन्हुँहि दोस लागाबा नहिंपार्लाहार आउँ एक्टा माटेन् बहु भेल भेबापोर्लाहार। ओहिं आफ्निलाइ अधिनै धर्बा पार्लाहार, जम्मा कहिन् बुझ्बा पार्लाहार, चालचलन राम्रो भेल, पहुनाक् राम्रो सत्कार कर्लाहार आउँ बिस्वासिलकलाइ परमेस्वरक् बचनक् सिच्छा राम्रोइसौ सिखाबा पार्लाहार भेबा पोर्लाहार।
तर तुँइसेहे जम्माय कहिनै सान्त मनक् भेउ। दुक्ख सहौ, सुसमाचार पर्चार कर् आउँ परमेस्वरे तोरालाइ देल सेवाक् काम पुरा कर्।
यिहे अनुग्रहै हाम्रानि परमेस्वरलाइ मन नहिंपोर्लाहार जिबन आउँ सन्सारक् थोकलकक् लालच छार्बा लागायला, आउँ यि अनुग्रहक् कारने हामि आफ्निलाइ अधिनै धरिबानाइ उ सन्सारक् सहि आउँ परमेस्वरलाइ मन पोर्लाहार जिबन बिताबा पारुहुँक्ला।
उहेरङ् करिहिन् जबान मानुसलकलाइ आको आत्मसंयमि भेबाक्लाइ अर्ति देउ।