१ थेसलोनिकि 2:2 - देवास राई2 तोहोराठालाइ आबाइसौ आगारि हामि फिलिप्पि सहरै दुक्ख पाइल रैल्हुहुँक्, आउँ अपमानित भेल रैल्हुहुँक् बाज्बाक् कहिन् ता तोहोराखर्ह्वालाइ थाहा रहेर्ला। भेटौसुधा थुप्रोय जेना बिरोधि भेइतिहि-भेइतिहि आको परमेस्वरक् सुसमाचार पर्चार कर्बाक् हामि परमेस्वरक्भटे आँट पाइलुहुँक्। အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
तर पावले खभर आन्लाहार सिपाहिलकलाइ बोल्लाहा, “हामि रोमक् नागरिक भेटौसुधा उखर्ह्वाइ हाम्रानि किच्छु दोस नहिं भेंटाहिने मानुसलकक् आगारि बेस्के पिट्लुहुन्। अज्झउ हाम्रानि झेलखारुहुमा हाल्लुहुन्, अख्निसेहे चुप्चुपे छार्बाक् खोजोट्थ्ला? यरङ् कर्बा नापायक्। उ आदेस देलाहार उ हाकिमलक् आफ्निय यछि आइबानाइ हाम्रानि निस्काउस्।”
यिहेसैर्हे मुँइ यि कहिनलकक् लागि दुक्ख भोग्तिहि रहम्ना। तर मुँइ यि कहिनक् लागि नालाजाम्, किसाबुने मुँइ कुनाहाँक् उप्रै बिस्वास कर्ल धरम्ना, उ मोरानि थाहा रहैस्। परमेस्वरे मोरालाइ जुन् काम जिम्मा देल धरैस्, यि कहिनलाइ ओहिं आफ्नि फर्किहिन् आबाक् दिनसम्मक् लागि जोगाहिन् धरैस्, बाजिहिन् मुँइ ढुक्क रहम्ना।