45 “Ka jǝ́ bʊʊla lɛ jengɔ mǝ ka ka kɛl jenɔ a daagɔ Tɛtɛ woi. Nʊ nɨ ka kɛl jenɔ lɛɨ nǝn Musa, wʊnɨ jǝ́ ya nǝl a daa gǝ woi.
“Nǝngɔ Ibrahim a jǝla gǝn gɔ, ‘Ji nǝn langǝn bwangǝn Musaɨ jǝbɔ a nǝbkuwotǝmkǝgagɔ. Bɛ ja nyʊwa jʊ nǝb nɨ a sʊwa jii.’
Nʊ nɨ a kɔ ɨɨ, a yo bɔ kɛl mǝndɨ tagɨ, nǝngǝn nǝn jʊ nɨ maa gǝm borangɔ lɛɨ. Kɛl nɨ mǝ sʊwa lɛɨ, nǝn gɔ maa gǝm borang lɛ a kɔkɔ dɨltǝmɨ.
Ke bɔ Musa a nǝ jen diili ka? N wɛ a bwɨ mɨ nʊ nɨ wo bwangtǝn diilɔ lɛ a kʊm jeni? N wɛ bwɨ jǝ́ swɨ lɛ jǝ́ jʌ i?”
Ja nyʊwa nyɨɨ, nǝngɔ ja tǝl jelatǝmɔ win wini, a tǝl nǝn dʊʊmɔ a yɔ nǝn a bɛtɨ gǝmɨ, ba bǝla Yesu jǝbɔ nɔɔlɨ nɨ tɨm a kǝga gǝnɨ.
Nǝb nɨ a maa bwɨlangkɛl ja nyǝm bɔ diil woi, jǝ kala kala ke bɔ a gola diil. Nǝb nɨ a maa bwɨlangkɛl a mʊgɔ diili, jǝ maa jim maa borang a gola diil.
Nǝb nɨ gwam kuwo lɛ gɔ Kwaama yo ji yo a gola bwangtǝm diili, ja lag ji. Mʊlalɨ kɛl Kwaamaɨ a sʊwa gɔ, “Gwam nʊ nɨ a bwangtǝn bɔ jʊ nɨ gwam ja mʊla a langǝn bwangǝn mʊlalɨ diilɔ gǝmɨ, ja lag gǝn.”