“Tɛtɛ, mǝ swɨ lɛ nǝb nɨ mʊ nɨ ɨɨ, ja yɨ jǝbɔ mǝ a daagɔ mɔ woi, sǝ ja kuwo dʊʊlǝn mǝndɨ, dʊʊlǝnɔ mʊ nɨ ɨ a dul swɨtǝmɔ mʊ maa mɨ lɛɨ na lǝga bɔ ja fwal yooligɨɨ.
Bwɛ nǝn gɔ nyalǝm dʊʊlǝn Kwaamaɨ, n jelkalǝng gǝn dangǝn, nǝn gɔ a ta kanjǝlɔ gwam nǝn kwaan sʊwatǝm gǝnɨ. A saalǝm bwɨlangkɛl bǝnɨ, nǝngɔ a yɨ a kang jajǝng Nǝ dʊʊgɨɨ a fɔlɔn dʌbʌli.
N gola gǝn jǝ́ nǝ bɨlǝngkɛl a daa Kwaama woi, nʊ nɨ a gung gǝn a bwaa a nǝ gǝn dʊʊlǝnɨ. Sǝ nǝtǝm bɨlǝngkɛl jenɔ a daagɔ Kwaama woi jǝbɔ yatǝm nǝl jenɔ tag a yǝlam a Kwaamaɨ.
Nǝb nɨ yǝm gwam a yooli nɨɨ, jǝ jʊng jʊng ja maa yʊwal bwɨla nɨ gǝm bǝlátǝm, na ke bɔ nǝb nɨ a tǝltǝm yooli nɨ ja mʊla dun jinɔ a mʊgɔ langǝn bwangǝn kʊlɨ nɨɨ. Langǝn bwangǝn kʊlɨ nɨ na a Bɛ Gal nɨ ja biyoi.