Nǝngɔ a jo jangajǝl gɔ, ‘Ibrahim, n kela ń, ji bʊnǝn mɨɨ, tʊng Liazaru ba dǝg bawuli kang gǝnɔ a mwɛ sǝ a mal mɨ a ben mǝndɨ gǝm. Ya mǝ bʊla lɛ a mʊgɔ kǝla nɨ gǝm.’
Nǝngɔ Istifanus a sʊwa ji gɔ, “Jǝ́ kɛtǝlam mǝndɨ jǝbɔ tɛtǝlam mɨɨ, jǝ́ nyʊwa ɨ. Kwaama nǝ dʊʊlǝnɔ a nʊng dul gǝnɔ a daa tʊga bǝn Ibrahim woi, nǝn kwama nɨ gɔ a tǝm Bagadazaɨ, nǝn kwama gɔ lǝga bɔ ga yɨ a Haranɨ.
N kɛl dul jʊ nɨ, Kwaama a nǝ kanjǝl nɨ ga maa swatǝm yaaɨ a nǝb nɨ a nǝ bɨlǝngkɛlɨ. Jʊ nɨ nǝn gɔ a yǝlam lǝma Kwaamaɨ, a yɔ nǝn a dʊʊm Ibrahimi. Ke bɔ a dul nǝb nɨ bwangtǝn diil lɛɨ kwaaji. A yɔ nǝn a nǝb nɨ a nǝ bɨlǝngkɛlɨ kanga Ibrahim a maamɨ. Nǝn gɔ nǝn Tɛtɛ bǝn pʌdi.
N gola nǝtǝm bɨlǝngkɛl Ibrahimi, nǝn kwama Kwaama a tɛl gǝn gɔ a twɨ yulʌn nǝn bʊla gɔ Ishakui, Ibrahim n nʊ nɨ a ta swatǝm yaa nɨɨ. A maa fɛkalɨ twɨtǝm bʊla gɨɨ nɨ win swarɨ.