Jǝ́ yo gǝn kangɔ yo yo a mʊgɔ dun Tɛlalɔɨ, kanga a daa tʌgo a nǝb nɨ sagsagɨ. Jǝ́ nǝ gǝn tɨkalɨ nɨ swɨ lɛ a daa jen woi. Jǝ́ maa nyɔ jʊ a bwɨɨ gǝ nǝn dul gǝn a tɨka nǝbɔ a lada, jǝbɔ mǝ tǝmɨ a kʊm jin.
A na nyɔ nǝb maajɨ a mʊrkalɨ nǝb bwangtǝm Kwaamaɨ, bɛ ja yǝlam nǝb nɨ a dǝg kang jinɔ a sʊɨ, ke bɔ nǝb nɨ nyiyogɔ yoi, ke bɔ nǝb nɔɔtǝm jʊ nɨ maa ji lɛɨ, ke bɔ nǝb wɛl.
Kǝngkǝnɨ na a bʊm nyɔ jǝ́ yǝlam nǝb mɛlalɨ sul, jǝ́ saa lɛ kaa nǝl a yǝla a mɛla jem kɛltɨn tǝltǝm kɛl Kwaamaɨ tag. Jǝ nǝ jen yʊl, ke bɔ jǝjalǝn nɨ a kwamɨ.
“Jʊ mʊ maa bɔ dǝngdǝngɨ n wɔ. Ń kʊ nǝl nǝn Yezebel, nɔɔlɨ nɨ do dul gǝnɔ lɛ gɔ gǝ nǝkuwotǝmkǝgaɨ. Mɛla jwaalɛb mǝndɨ gǝm lɛ, swag ji lɛ gɔ ja maa bulon. Swag ji lɛ tag gɔ ja ja jǝjalǝn nɨ ja tǝlam shomtɨnɔ gǝm twamaɨ.