“Kanjǝlɔ gwam Tɛtɛ mɨ a nɨ ɨ nɨ ɨɨ. Mɨ nǝn nʊ nɨ a nyǝm Bwɛɨ, na ke bɔ Tɛ bwɛɨ. Mɨ nǝn nʊ nɨ a nyǝm Tɛ bwɛɨ, na ke bɔ Bwɛɨ jǝbɔ nʊ nɨ Bwɛ swɨ lɛ a fɛta ji ja nyǝm Tɛ bwɛɨ.
Nǝn kwama a lǝga bɔ a bʌ bɛtɨ yo nɨɨ, nǝn kwama ja lǝga bɔ ja maa jʊ nɨ a bʊmɨ jǝbɔ jʊ nɨ a bʊm bɨɨ, Kwaama a sʊwa gǝn gɔ, “Bwɛ dʊʊnɔ nǝ nǝ bwɛ dwalɨgɔ dʊʊn.” Kwaama a sʊwa nyɔ sǝ a nʊng nʊ nɨ gǝ jǝgǝmɨ, a jǝg gǝn a gola jǝlatǝm gǝn, ke bɔ a dul makajǝng nyantɨn, n jotǝm gǝn.
Kwaama a do a mʊgɔ nǝl gǝn gɔ gǝ dǝg bǝn bǝ yǝlam bɛtɔ lɔ gɨɨ a gola nǝtǝm bǝn kɛl bɨlǝngkɛl gǝnɔ, sǝ a dǝg bǝn bǝ yǝlam nǝb dʊʊm a kanjǝl nɨ ga fwalɨ.