A fwaltǝm yooligɔ gǝm a bɛ nǝn a kǝngkɨɨ, kanjǝl bʊmɨ Kwaamaɨ nɨ mɨ jǝ kuwo lɛɨ, kwaan gǝnɔ nɨ mɨ dɨtǝm woi, jǝbɔ yɨm gǝnɔ, ja kuwo nyangnyang ja nyǝm a gola kanjǝl nɨ ga fwalɨ. A dul kɛl nɨ nǝb nɨ mɨ ji nǝn tabatǝm fɨɨ.
Ɔ ɔ mɨ nyɔ! Bɨlǝngǝn Kwaama n Nǝ dǝngdǝng, mɨ nyǝmatǝm wo. Nǝbɔ gwam n nǝb gabakɛl. Kanga a mʊla mʊlaɨ gɔ, “Na ń sʊwa kɛlɨ, jǝ nya n bɨlǝngǝn, mʊ ja ja kɛl mʊnɔ na ja yɔ nǝn mɔ a kan borangɨ.”
A maa nyǝn? Nǝn Yahudawagɔ nǝn laa Bʌtʌbɔ ka? Ɔ ɔ mɨ nyɔ! Jʊ a bwɨɨ galɨgǝn nǝ do Yahudawagɔ jǝbɔ Bʌtʌbɔ nǝngɔ pʌd jinɔ bwɨlangkɛlɔ maa fɔlɔn nɛ a dul jin.
Nǝb nɨ gwam kuwo lɛ gɔ Kwaama yo ji yo a gola bwangtǝm diili, ja lag ji. Mʊlalɨ kɛl Kwaamaɨ a sʊwa gɔ, “Gwam nʊ nɨ a bwangtǝn bɔ jʊ nɨ gwam ja mʊla a langǝn bwangǝn mʊlalɨ diilɔ gǝmɨ, ja lag gǝn.”