Bwɛ Farisa nɨ a gun a tɨ tɨɨ maa keli lɛ a dul gǝn gɔ, ‘Kwaama, n buu mʊn kang, mɨ mǝ na kaam nǝbɔ, nǝbkuumɔ, jǝbɔ nǝb bwɨlanɔ, jǝbɔ nǝb bulonɔ, jǝbɔ nǝbɔ ja lɛ nǝn kwanɨ na nǝ yotǝm kemʌn tǝm nɨ.
Bwɛ Farisa nɨ a kuwo jʊ nɨ nɔɔlɨ nɨ maa lɛɨ, nǝngɔ a sʊwa a nǝl gǝn gɔ, “Na na nʊ nɨ n nǝkuwotǝmkǝgaɨ, na nyǝm nyǝm gɔ nɔɔlɨ nɨ ke naa gǝnɔ lɛɨ, nǝn nuwo. N nǝ bwɨlangkɛl.”
Nǝngɔ gʌleng kutʌm a guni. Kaam nǝb mɛlalɨ diiltɨn nya nǝbɔ Farisaɨ ja gun ja tɨ tɨɨ, ja sʊwa gɔ, “A nǝnɔ nǝn nya bɔ balɨ nɨ nǝn kaa bwɨlangkɛl. Kɛna na kaa yʊwaɨ, kɛna bwɛ twama Kwaamaɨ a sʊwa gǝn kɛlɨ.”