30 A bʊla mɔ wʊnɨ ya jʌm kemʌn mʊnɔ a daagɔ nɔɔtǝm bulonɔ woi a yǝla a bɛɨ, ń biyo gǝm bɛ nɛɛ balɨ nɨ a dʊʊl nǝn lʊglʊg nyɨɨ!’
Gwam jinɔ ja nǝ a mʊgɔ jʊ nɨ jǝ nǝn a ladaɨ. Nɔɔlɨ nɨ a nǝ a mʊgɔ bʊnǝn gǝn, a nǝ jʊ nɨ gǝ nǝngǝn gwamɨ, jǝbɔ kanjǝl nɨ a yam nǝl gwamɨ.”
Nǝngɔ a gar tɛtɛ gɔ gǝm gɔ, ‘Dʌng bwɨ jol nɨ mǝ maa mʊn maajɨ lɛ. Mǝ kɔ bɔ kɛl mʊnɔ wo. Mʊ nɨ ɨ bɔ bɛ bɨ wo n maam bǝlátǝm nǝbɔ fatǝlam mɨɨ.
“Nǝngɔ tɛtɛ gɔ a gar gǝm gɔ, ‘Bʊla mɨ, kwangkwang bǝ dakini. Jʊ nɨ gwam mǝ nǝngǝnɨ, na a mɔ.
A la nyɔ bǝ maa bǝlátǝm jǝbɔ fulotǝm nǝl, jʊ a bwɨɨ kɨla mɔ nɨ a bʊlaɨ, a yǝla a fulo tag. A lɛla, ja nya gǝn.’ ”
Bwɛ Farisa nɨ a gun a tɨ tɨɨ maa keli lɛ a dul gǝn gɔ, ‘Kwaama, n buu mʊn kang, mɨ mǝ na kaam nǝbɔ, nǝbkuumɔ, jǝbɔ nǝb bwɨlanɔ, jǝbɔ nǝb bulonɔ, jǝbɔ nǝbɔ ja lɛ nǝn kwanɨ na nǝ yotǝm kemʌn tǝm nɨ.