8 “Nǝngɔ nǝ jʊngtǝm twamɔ a kela gǝn gɔ, ‘Tɛlalɔ mɨ, bǝla gǝn a maa kaa jolɔ win. Mǝ jʊng jʊng sǝ n yatǝn bun nɛɛgɔ tʌgo.
Nǝngɔ a sʊwa nʊ nɨ jʊng twamɔ lɛɨ gɔ, ‘Jolɔ taal na mǝ bɛ saatǝm tʊʊl tɨya dʌfeng nɨ lɛɨ. Na n bɛɨ, mǝ nya a tʊʊ bɔ. Mwatɨm gǝn! Kal tǝmɔ lɛ nǝn kwan.’
Na a tʊʊ tʊʊlɔ dikaɨ, a bʊm! Na a tʊʊ bɨɨ, sǝ n mwatɨm gǝn.’ ”
Mɨ nǝn bʊmǝn wo tag a tɔtwam. Jǝ tǝlam gǝn fʌlen. Nʊ nɨ nǝn lɔl nyʊwatǝmɨ, bɛ ga nyʊwa.”
Kambɔ, jʊ mǝ swɨ lɛ a nǝl mɨɨ, jǝbɔ jʊ mǝ kel lɛ a daa Kwaama woi a dul Yahudawagɨɨ nǝn gɔ ja nya bʊʊtǝm.
Mǝ maa nyɔ sǝ n dǝg nǝb nɨ n nyiyo mɨ nungon, sǝ n dǝg kaam jinɔ a nya bʊʊtǝm.
Tɛlalɔ mɨ gǝ tɨla lɛ nǝn swatǝm yaa gǝnɔ, kanga kaamɨ gǝ do tatǝm bʊtɔ lɛɨ. N nǝ bwatǝm nǝl a daa jen woi. A swɨ bɔ kaa nǝl a kala. Swɨ lɛ nǝbɔ gwam a yǝla a bǝla bwɨlangkɛl jinɔ.