7 Nǝngɔ a sʊwa nʊ nɨ jʊng twamɔ lɛɨ gɔ, ‘Jolɔ taal na mǝ bɛ saatǝm tʊʊl tɨya dʌfeng nɨ lɛɨ. Na n bɛɨ, mǝ nya a tʊʊ bɔ. Mwatɨm gǝn! Kal tǝmɔ lɛ nǝn kwan.’
Tɨya nɨ a tʊʊ bɔ tʊʊl nyanɨ, jǝ mwatɨ gǝn jǝ mal a mʊgɔ kǝla.
“Nǝngɔ nǝ jʊngtǝm twamɔ a kela gǝn gɔ, ‘Tɛlalɔ mɨ, bǝla gǝn a maa kaa jolɔ win. Mǝ jʊng jʊng sǝ n yatǝn bun nɛɛgɔ tʌgo.
Ja kwɛl ja swa swaɨ twanɔ a jʌng tɨyantɨnɔ gǝm. Tɨya nɨ gwam a tʊʊ bɔ tʊʊl nyaɨ, jǝ mwatɨ gǝn ja mal a mʊgɔ kǝla.”
Gwam kang tɨyang nɨ a mʊgɔ mɨ, mɨ tʊʊ tʊʊl lɛɨ, gǝ kam gǝn kam. Gwam kang tɨyang nɨ gǝ tʊʊ tʊʊl lɛɨ, gǝ mwatam mwatam sǝ a sʊtǝn tʊʊlɔ.
Na nʊ nɨ a yɨ bɔ a mʊgɔ mɨɨ, gǝ na na kang tɨyang nɨ ja mam fʌlen sǝ a kʊshɨɨ. Nǝbɔ gɔ mʊr ji mʊr, sǝ a mal a mʊgɔ kǝla, sǝ a twɨm ji.