22 Nǝngɔ a sʊwa bɛtɔ mɛlalɨ gǝnɨ gɔ, “Mǝ sʊwa jen nɛ, ka jǝ́ kom lɛ dul jenɔ a jʊ nɨ jǝ́ ja lɛɨ, jǝbɔ jʊ nɨ jǝ́ dʊʊ lɛ a bʊtɔɨ.
“Na ja yɔ nǝn jen a kǝga kantɨn mɛlalɨ jǝbɔ nǝb borangɔ jǝbɔ nǝb fɔlɔnɨ, ka jǝ́ kom lɛ dul jenɔ a jʊ nɨ jǝ́ gar jim lɛɨ, jǝbɔ jʊ nɨ jǝ́ sʊwa ji lɛɨ.
Jʊ a bwɨɨ kʊlɨgɔ a laa jǝjalǝn, bʊtɔgɔ a laa dwang dʊʊl.
“Ka jǝ́ do lɛ bʊʊlalɨ a dul jʊ nɨ jǝ́ ja lɛɨ, jǝbɔ jʊ nɨ jǝ́ nɔɔ lɛɨ. Ka jǝ́ kom lɛ dul jenɔ a dul kanjǝl nɨ.
Mǝ swɨ lɛ jǝ́ nya jǝgtǝm dul a komtǝm nɨ gǝm. Nʊ nɨ a naa bɔ nɔɔlɨɨ, gǝ sʊtǝn sʊ dʌngtǝm kanjǝl Tɛlalɔɨ, kanga fulo Tɛlalɔ gǝm nǝl lɛɨ.
Ka jǝ́ kom lɛ dul jenɔ a dul kaa jǝl. Bɛ jǝ́ kela Kwaama jʊ jǝ́ swɨ lɛɨ. Bɛ jǝ́ buu gǝm kang a kanjǝlɔ gǝm gwam a maa jemi.
Bɛ ka bʊʊlalɨ jenɔ ya yǝlam lɛ na swɨtǝm kemʌn. Bɛ jǝ́ maa fulotǝm nǝl nǝn jʊ jǝ́ nǝnɨ, jʊ a bwɨɨ Kwaama a sʊwa gɔ, “Mɨsɔ mǝ bǝla ń nɛ wo. Mɨsɔ mǝ kɔ ń nɛ wo.”