14 Nǝn kɔkɔ borangɔ, nǝbɔ Tayaɨ jǝbɔ nǝbɔ Sidoni, Kwaama ji ji bʊnǝn jinɔ a laa a jenɔ.
N bɨlǝngǝn mǝ sʊwa jen nɛɨ, nǝn di borang Kwaamaɨ, jʊ bwɨ lɛ nǝn tuulɔ gɨɨ, bwɨla laa laa jʊ a bwɨ nǝn Sadumagɔ jǝbɔ Gwamratagɨɨ.
“N mwɛ mʊn, Korasinu! N mwɛ mʊn, Betsaida! Na na kanjǝl laatǝm kang nɨ mǝ maa a tuulɔ mʊnɨ, na na mǝ maa a Taya jǝbɔ Sidoni, na ja yǝla ja bǝla bwɨlangkɛl jinɔ kǝnǝn, jǝ yǝm nǝn bwɨlang tulong dwang a mʊgɔ bugom.
Jʊ wɔ a bwɨ Kwaama a maa jim borangɨ, nyalǝmɔ a bɛ a yooligɔ gǝm, nǝbɔ a swɨ duddugigɔ a laa nyalǝmɔ, jʊ a bwɨɨ maajɨ jinɔ na a bwɨla gwam.
A dul kɛl nɨɨ, mɨ mʊ nǝn tabatǝm fɨɨ mʊ nǝfili, mʊ nɨ mʊ maa nǝl gǝm borang lɛɨ. Kwama mʊ maa nǝl gǝm borang lɛɨ, mʊ tǝmʊn ń mwatɨ dul mʊnɔ gǝm borang, jʊ a bwɨɨ mʊ nɨ mʊ maa borang lɛɨ mʊ maa nyɔ tǝmʊn.
Nʊ nɨ biyotǝm mwɛnɔ ke bɔ jǝfʊlǝn gǝnɨ, n wɔ bwangtǝn diilɔ lɛ dǝngdǝng, mwatɨ mʊn mwatɨ borang mʊ nʊ nɨ mʊ nǝngǝn nǝn diilɔ a mʊla mʊlaɨ jǝbɔ biyotǝm mwɛnɨ, mɨ mʊ bwangtǝn nɛɨ.