Nǝngɔ a jǝla ji gɔ, “Ya jǝ́ sʊwa fʌlʌmɔ jengɔ, ‘Mǝ ja ja kǝga nǝn jǝgtǝm nǝblaamɔ a bʊtɔ nǝbɨɨ. Mǝ gung gung nǝb bɔɔlamɔ dwiyen, jǝbɔ fʌng, a kum na taalɔ gǝm n dɨ maajɨ mǝndɨ.’
Kwaama nǝn gɔ a fwal kanjǝlɔ gwamɨ, kanjǝlɔ gwam n dʊʊlǝn gǝn. Swɨ lɛ gǝ nya bɛtɨ a lada a nya dʊʊlǝn gǝnɔ, a bʊm a fɛ nʊ nɨ win bwangtǝn nɛ nǝn nǝbɔ a nya bʊʊtǝm nyan a gola gaalan gǝnɨ.
N jʊ a bwɨ a yǝlam nyɔ na kɛtǝlam gǝnɔ a golantɨnɔ gǝm gwamɨ, sǝ a yǝlam dalɨ nǝkǝla, nǝ jitǝm bʊnǝn jǝbɔ nǝ tatǝm swatǝm yaa a maajɨ Kwaamaɨ, sǝ ya tǝla twama kǝlǝmtǝm bwɨlangkɛl nǝbɨɨ lɛ.
A dul kɛl nɨ, kɛtǝlam sagsag, jen nɨ jǝ́ mʊrka dul jǝbɔ mǝ a jotǝm Kwaamaɨ, jǝ́ ya bʊʊlalɨ jenɔ win a daa Yesu woi, bwɛ twama jǝbɔ dalɨ nǝkǝla na nǝtǝm bɨlǝngkɛl nɨ bǝ yoi.