“Nǝmǝ mǝ tɨya fogfogigɨɨ, nǝjen jǝ́ kang tɨyantɨnɨ. Nʊ nɨ a yɨ a mʊgɔ mɨɨ, mǝ tǝmɨ mǝ a mʊgɔ gǝnɨ, nǝn gɔ tʊʊ tʊʊl lɛ a ladaɨ. Na ke bɔ a mʊgɔ mɨɨ, mɨsɔ jǝ́ dwal lɛ jǝ́ maa kaa jǝl.
A na nyɔ kɛtǝlam mɨ, jǝ́ bʊla a diilɔ gǝm a gola bʊtɔ Kiristii, jʊ a bwɨɨ sǝ jǝ́ yǝlam a kaa nǝlɨ, wʊnɨ ja gung gǝn a bwaaɨ, sǝ jǝ́ maa maajɨ nya a kǝga Kwaamaɨ.
Jǝ́ kɛtǝlam mɨɨ, ja jo jen a nyatǝm demtǝm kang. Bɛ ka jǝ́ do lɛ demtǝm kang jenɔ a yǝlam jem gola maatǝm bʊʊlalɨ bwɨla. Bɛ ya jǝ́ tɨkaka lɛ a kʊm jen nǝn swɨkan.
Ka ń jǝla lɛ nǝl a soga ń gɔ mɔ bwɛsǝn. Bɛ ń yǝlam jǝ mɛlalɨ a daagɔ nǝb nǝtǝm bɨlǝngkɛlɔ woi a gola sʊwatǝm kɛl, jǝbɔ gola yɨm, jǝbɔ swɨtǝm, jǝbɔ nǝtǝm bɨlǝngkɛl, jǝbɔ nǝl sagsag.
Jǝ́ saalǝm dul jenɔ, a gola nǝtǝm bɨlǝngkɛl. N jʊ a bwɨ kǝngkǝnɨ jǝ́ nʊng swɨkan nyan nɛ a kɛtǝlam jenɔ gǝm nǝlɔ wini. A kɛl dul jʊ nɨɨ, bɛ jǝ́ ja kǝga nǝn swɨkan nɨ a kʊm jen nǝn sʊtǝm kwaan.
N mʊla jem nǝn kʌb nyɔ nǝn tɨkalɨ Silaɨ, wʊnɨ a kuwotǝm mǝndɨ a la nyɔ jǝ jo gǝn nɛ gɔ kɛ nʊ nɨ a ta swatǝm yaa gǝnɨ. Mǝ mʊla sǝ n sʊ jem kwaan, sǝ n sʊwa jen a talɨ kanga jʊ nɨ mǝ mʊla a lǝma Kwaamaɨ n bɨlǝngǝn. A dul kɛl nɨɨ, bɛ jǝ́ tɨ nǝn kwaan a lǝma Kwaamaɨ.