Jǝ ma nafɨ fɨgɔ lɛ jǝ sʊwa lɛ gɔ: “Ń la nyɔ ń do langǝn bwangǝn nɨ, ń gwalam mɛltɨn nɨ ja bʊltɨ tʌgoi, jʊ a bwɨɨ galɨgǝn ja jʌ ń, nǝmɔ tag mʊ ten Kwaama gǝm nǝbɔ a gola tʊʊm mʊnɨ. Mʊ ten Kwaama gǝm nǝbɔ a daagɔ nyiyotɨnɔ woi pʌd jǝbɔ bǝlǝntǝmɔ gwam.
Nǝn kwama Bɛ Gal nɨ a gwal mɛl na nukuni, mǝ dʌngi, nǝngɔ tǝmɔ a mǝga nǝn jʌgjʌg nyɨɨ. Nu kwamagɔ a yǝlam a fili na tulong dwang nɨ ja fɛ nǝn yitʌn bɨ filii. Bwaalagɔ a yǝlam a feli na tʊʊm.
Nǝn kwama Bɛ Gal nɨ a gwal mɛl na taalɨ, n nyʊwa jʊ nɨ nǝn kʊlɨɨ na taalɔ a sʊwa gɔ, “Ba!” Kanga mǝ dʌngi, n kuwo kaa tʊwa fili. Nǝ gwitǝm gǝnɔ nǝngǝn nǝn jǝ sʊwatǝmɔ a kang gǝn.
Nǝn kwama Bɛ Gal nɨ a gwal mɛl na nʊgɨɨ, n kuwo kʊlɨtɨn nǝb nɨ ja jʌbo a dul kɛl Kwaamaɨ, jǝbɔ nǝtǝm nyiyo a kɛl Kwaamaɨ ja maaɨ. N kuwo ji a sʊʊ daa twɨtǝm yulʌn.