Na jen jǝ́ nǝb bwɨlangkɛlɔ, jǝ́ nyǝm kanga jǝ́ nǝ bɛtɔ lɔ jeni kanjǝl nyan nɛɨ, Tɨya jen nɨ a kwamaɨ a nyǝm a laa jen, kanga nǝ Yʊwa Kwaamaɨ lɛ a nǝb nɨ a kela gǝnɨ!”
Na bwɛ jwaalɛ nɨ a yǝla a bʊʊla a nǝl gɔ, ‘Tɛlalɔ mɨ a tɨla’ nǝngɔ a tǝl bʊgtǝm tangǝn bɛtɔ jwaalɛn nɨ jǝ dakinii, batǝmɔ jǝbɔ nɔɔtǝmɔ, nǝngɔ ja lɛ, nɔɔ lɛ, a nɔɔ maa gǝn nɛɨ.
nǝngɔ a sʊwa gǝn gɔ, “Nǝbɔ gǝ tǝl bɛtǝmɔ nǝn mwɛ fogfogi nɨ a lǝm dangǝnɨ. Na nǝbɔ a nɔɔ a boi, sǝla ja bɛ nǝn a wʊnɨ a bǝmtǝn a lǝmɨgɨɨ. N wɛ a bwɨ mʊ yʊ a nyanɔ la mʊ bɛ lɛ nǝn kǝngkɨɨ?”
Bɛ bǝ yɔ yɔm nyan kanga a daa tʌgo nǝn kɔkɔɨ. Ka jǝ́ mʊrka lɛ a daa nɨ jǝ́ maam jǝ bwɨla lɛɨ, ka jǝ́ nɔɔ lɛ bʊgɛ ya maa jen nɛ, ka jǝ́ maa lɛ bulon, jǝbɔ jǝ gunidul, jǝbɔ gʊbkatǝm, jǝbɔ nungon.