Kwama guntǝm nǝnɔ a laɨ, nǝngɔ nǝn gun nǝn ja kǝga nǝn yɔm nǝnɨ. Gwam jinɔ jǝbɔ nɔɔtǝlam jinɔ jǝbɔ bɛtɔ lɔ jii, ya ja ywa nǝn a gul tuulɔ. Nǝngɔ nǝn jʊng a kʌng mwɛ nǝn maa keligɨɨ.
Nǝngɔ Bitrus a jǝg ji gwam a yoolii, a jʊng a maa keligɨɨ. A yǝla a daagɔ bʌlʌnɔ woi, a sʊwa gɔ, “Tabita, gun.” Nǝngɔ a wum nu gǝnɨ. A kuwo Bitrusi, nǝngɔ a gun a yɨ yɨɨ.
Nǝn kwama mǝ tɨm a kǝga borang nǝn tɨkǝga a kɛl jǝgtǝm dul mǝndɨɨ, mɨ nʊ nɨ wo a bwa mɨ guui, pʌd jinɔ ja mwal ja bǝla ɨ. N ya nǝl mɨsɔ Kwaama kiyo lɛ na bwɨlangkɛl a dul jin.
Jǝ sʊwa sʊwa gɔ, “N wɛ a bwɨ nǝn swatǝm yaa bɛtǝm gǝnɨ? Nǝn kwama tʊgam tʊgalam bǝnɔ a bʊlalaɨ a ba la nǝn dwiyeni, mɨ nǝn jʊ nɨ a fʌtoi. Nǝn kwama ja fwalǝm yooligɔ ba a la nǝn a dwiyeni, kanjǝlɔ yɔ lɛ dǝngdǝng.”