49 “ ‘Tɛlalɔ a sʊwa gɔ, Dʌbʌlɔ nǝn gɔ kotere fɔlɔn mǝndɨɨ. Tǝmɔ nǝn gɔ daa fatǝm naa mǝndɨɨ. N lɔ wɛ laa jǝ́ mɔ mɨ lɛ tagɨ? N daa won a yǝlam daa fǝbtǝm mǝndɨ?
Nʊ nɨ a wɛɛl wɛɛlɨ nǝn dʌbʌli, a wɛɛl nǝn kotere fɔlɔn Kwaamaɨ jǝbɔ nʊ nɨ yǝm a dʌbʌl gǝnɨ.
Nǝngɔ a bʌ ji gɔ, “Jǝ́ kuwo kanjǝl nɨ ja mɔbaɨ? N bɨlǝngkɛl mǝ sʊwa jen nɛɨ, mɨ nǝn tɛl nɨ jǝ bǝla lɛ a dʌbʌl kaa tɛlɨ. Gwam jǝ kʌbʌm kʌbʌm.”
Yesu a sʊwa gǝn gɔ, “Nɔɔlɨ, nǝ bɨlǝngkɛl nǝn mǝ, kwamagɔ bɛ lɛ wo wʊnɨ mɨsɔ jǝ́ dʊʊl Tɛtɛ lɛ a dʌbʌl yem nɨɨ, mɨsɔ jǝ́ dʊʊl gǝm lɛ a Urushalimaɨ.
“Nʊ nɨ a ku jelʌni, mǝ nǝ gǝn nǝ gola a yɨ jǝbɔ mǝ a dʌbʌl kotere fɔlɔn mǝndɨ, kanga mǝ tǝmɨ mǝ ku jelʌni, mǝ yɨ dakini nǝbɔ Tɛtɛ mɨ a dʌbʌl kotere fɔlɔn gǝnɨ.