Dauda nǝn kang gǝn, nǝn kwaan Yʊwa Kwaamaɨ a sʊwa gɔ, “ ‘Tɛlalɔ a sʊwa Tɛlalɔ mɨ gɔ, “Yɨ fɔ a kang jajǝng mɨ, ba la nǝn kwama nɨ mǝ ya ń nɛ a dul fatǝm kiim mʊnɨ.” ’
Nǝngɔ a sʊwa ji gɔ, “Jʊ nɨ n jʊ mǝ sʊwa jen kwama nɨ bǝ dakinii, jǝ yii yii kɛl nɨ ja sʊwa a dul mɨɨ a mʊgɔ diil Musaɨ, jǝbɔ a nǝbkuwotǝmkǝgagɨɨ, jǝbɔ nafɨ Zaburaɨ.”
Nǝngɔ tag a yǝla a ya kaa kumi, a jo gɔ, “Dwiyen.” Joltɨnɔ a gǝlala a shui, a sʊwa kɛl a nyiyo Daudaɨ kanga ja kwɛl ja sʊwa gɔ, “Dwiyen, na jǝ́ nyʊwa diil gǝnɨ, ka jǝ́ maa lɛ bǝngɨ lɔl.”