Nǝngɔ a sʊwa ji gɔ, “Jʊ nɨ n jʊ mǝ sʊwa jen kwama nɨ bǝ dakinii, jǝ yii yii kɛl nɨ ja sʊwa a dul mɨɨ a mʊgɔ diil Musaɨ, jǝbɔ a nǝbkuwotǝmkǝgagɨɨ, jǝbɔ nafɨ Zaburaɨ.”
Jǝ́ tɨtǝn kiyotǝm mʊlalɨ kɛl Kwaamaɨ, jʊ a bwɨɨ a kuwotǝm jenɔ gǝmɨ, jǝ́ nya nya kʊlɨ nɨ mɨ dɨtǝm woi a daa ji woi. Kɛl mʊlalɨtɨn Kwaamaɨ nɨ, nǝji jǝ sʊwa kɛl lɛ a dul mɨɨ.
Nǝn buu Kwaama gǝm kang lɛ kwangkwang jʊ a bwɨɨ, nǝn kwama jǝ́ yem kɛl Kwaamaɨ, wʊnɨ jǝ́ nyʊwa a daa nǝn woi, jǝ́ yo bɔ na kɛl nǝfilii, jǝ́ yo gǝn kanga a namɨ. Kɛl Kwaamaɨ n bɨlǝngǝn, wʊnɨ maa maajɨ lɛ a mʊgɔ nǝl jen jǝ́ nǝb nǝtǝm bɨlǝngkɛlɨ.
Bɛ jǝ́ tǝlam bʊʊlalɨ bwɨla nɨ n bwɨlangkɛl jǝbɔ kanjǝl shili. Jǝ́ yo kɛl nɨ ja kwal a nǝl jeni a mʊgɔ shigtǝm dul, wʊnɨ yɔ lɛ nǝn jen a nyatǝm bʊʊtǝmɨ.