Nǝngɔ Karniliyas a jǝla gɔ, “Kumɔ taal nɨ a shui, kang kwama nɨ, kemʌnɔ taal na kwaamɨ, mǝ maa keli lɛ a lɔ mɨ. Nǝngɔ kaa balɨ a tɨ a kǝga mɨɨ, dwang malǝng gǝnɔ beta lɛ nyɔ.
A ya gǝm nu a mʊgɔ taal. Nǝngɔ a bʌ gɔ, “Tɛlalɔ, n wɛ nyɨɨ?” Bwɛ twama Kwaamaɨ a sʊwa gǝn gɔ, “Keli mʊnɔ jǝbɔ tɨkalɨgɔ mʊ maa nǝb bʊnǝnɔ gǝm lɛɨ a yɔ a kǝga Kwaamaɨ. N jǝ bʊʊlalɨ a daa gǝ woi.
Ja ywa ɨ kanjǝlɔ gwam, a shu kwaan. N nyʊwa lǝma dangǝn nǝn tɨkalɨgɔ jǝ́ twam mɨ a kang Abafaroditasɨ. A maa na jǝ twɨtǝm yulʌn nɨ nǝn kunʌn nyaɨ, jǝ yotǝm wʊnɨ fulo Kwaama gǝm nǝl lɛɨ.
Nǝn kwama a dem langǝn bwangǝn nɨɨ, kanjǝl nɨ naal nǝn kʊlɨɨ, jǝbɔ daltɔ dʊʊm nɨ fʊltiyo jeli naalɨ, ja jʊng a kǝga Bɛ Gal nɨɨ. Pʌd jinɔ ja ta gǝlǝnggǝlǝngɔ a kang jǝbɔ taasatɨn mʊnɔ a yii nǝn kanjǝl twɨtǝm nɨ nǝn kunʌn lǝmɨɨ, wʊnɨ nǝn gɔ n keli nǝb sagsagɨɨ.