Nǝngɔ a sʊwa ji gɔ, “Jen nǝn kang jen jǝ́ nyǝm nyǝmɨ a bʊm bɔ bwɛ Yahudiya a mʊrka dul jǝbɔ Bwɛ bʌl, a bɛ gǝm fɔla. Kǝngkɔ Kwaama a nʊng ɨ gɔ ka n sʊwa lɛ kaa nǝl mǝʊ, mɨ sagsag, nǝ duto.
Bɛ bǝ mʊla jim langǝn bwangǝn bǝ sʊwa ji ka ja ja lɛ jǝjalǝn nɨ ja tǝlam shomɔ gǝm twamaɨ, ka ja maa lɛ bulon, bɛ ka ja ja lɛ nam nɨ ja mʌlʌm mʌlʌmi kwɨlɨ, ka ja nɔɔ lɛ tʊʊm.
Kanjǝl nɨ nǝn gɔ: Bɛ ka jǝ́ ja lɛ kanjǝl nɨ ja tǝlatǝm shomɔ gǝm twamaɨ, ka jǝ́ nɔɔ lɛ tʊʊm, ka jǝ́ ja nam nɨ ja mʌlʌm mʌlʌmi kwɨlɨ, ka jǝ́ maa lɛ bulon. Na jǝ́ kɨla dul jenɔ a jʊtǝb nɨ gǝmɨ, jǝ́ maa jʊ nɨ a bʊmɨ. Jǝ́ yɨ kwamɨgǝn.
Bɛ ka ń kʌb lɛ maajɨ Kwaamaɨ a kɛl dul jǝjalǝn. Bɨlǝngǝn, jǝjalǝnɔ gwam sagsag, a kaa gola n bwɨlang jǝl na jǝjalǝn nɨ nǝfili ja lɛɨ yǝlam yǝlam jǝ fǝtǝm naa a daa kaa nǝl woi.
Nǝngɔ ja falam tʊʊl fogfogi nɨ a mʊgɔ sungli nɨ a gul tuulɔɨ. Tʊʊmɔ gǝla lɛ a yamtǝm tʊʊl fogfogi nɨ tushitǝm gǝnɔ a la dwang nyiyo tʊwa, somʌn gǝnɔ a la mɛlɔ fʊlkʊb yo (200).