17 A bwangtǝnɨ, bǝn nɨ a bǝla nǝn kʊlɨ a kwama gɨɨ, jǝ do bǝn do sǝ bǝ nya ji a mʊgɔ lul, sǝ bǝ tǝgaka jǝbɔ Tɛlalɔ a dʌbʌl kwama. A kwama gɔ bǝ yɨ dakini bǝnɔ Tɛlalɔ mɨ dɨltǝm wo.
“Tɛtɛ, mǝ swɨ lɛ nǝb nɨ mʊ nɨ ɨɨ, ja yɨ jǝbɔ mǝ a daagɔ mɔ woi, sǝ ja kuwo dʊʊlǝn mǝndɨ, dʊʊlǝnɔ mʊ nɨ ɨ a dul swɨtǝmɔ mʊ maa mɨ lɛɨ na lǝga bɔ ja fwal yooligɨɨ.
N wɔ bɛ lɛ a mʊgɔ lul. Nǝbɔ pʌd kuwo gǝn kuwo, gwam jǝbɔ nǝb nɨ a kul gǝn nǝn yaaɨ. Pʌd nyiyotɨn yooli nɨ tag jǝ ji ji wi a kɛl dul gǝn. Bɛ a yǝlam nyɔ! A daa nyɔ.
Nǝngɔ nǝbkuwotǝmkǝga nɨ yoi ja nyʊwa kaa diil nǝn kwaan a dʌbʌl kwama sʊwa ji lɛ gɔ, “Jǝ́ gwi fɔ!” Nǝngɔ ja shu a dʌbʌl kwama a mʊgɔ luli. Nǝb kiim jinɔ kuwo ji lɛ.
Nǝngɔ a bʌm bwɛ balɨɨ, wʊnɨ maa fɔlɔn bǝlǝntǝm nɨ lɛ gwam nǝn dwam kemʌni. Sǝla sɔɔ dʊʊgɔ a nya kwaan nɨ mɨm gǝn nɛɨ, nǝngɔ ja dem bʊla gɨɨ, ja gwi nǝn gɔ a dʌbʌl a daagɔ Kwaama woi jǝbɔ daa kotere fɔlɔn gǝnɔ.