“Jǝ́ kwɛl jǝ́ nyʊwa n sʊwa jen mǝʊ, ‘Mǝ shu shu, sǝ n yǝla n bɛ a daa jen woi.’ Na na jǝ́ swɨ ɨ lɛɨ, na jǝ́ maa fulotǝm nǝl a shutǝm mǝndɨ gǝm a daa Tɛtɛ woi, jʊ a bwɨɨ, Tɛtɛ a laa ɨ.
Nǝn gɔ n dul bʊtɔgɨɨ, mʊrkalɨ nǝb bwangtǝm Kwaamaɨ. Nǝn gɔ n jʌngi. Nǝn gɔ n bwɛ tɨkǝga a mʊgɔ nǝbɔ gun nɛ a bwaaɨ, sǝ a mʊgɔ kanjǝlɔ gǝm gwam nǝn gɔ a laa jii.
A mʊrka bɔ a daa Kiristi woi wʊnɨ nǝn gɔ n duli. N daa gǝ woi bʊtɔgɔ gwam nya jǝ nyan nɛɨ, wʊnɨ a mʊrka a gola jinʌn jǝbɔ nʌl bʊtɔɨ, dʊʊl lɛ nǝn kwaan Kwaamaɨ.
Jǝ́ nɔɔtǝm naatǝmɔ, a dul kɛl nɨɨ, jǝ́ nǝ batǝlam jenɔ shigtǝm dul, sǝ na kaam batǝlam jenɔ nɨ mɨ bwangtǝn kɛl Kwaamaɨ lɛɨ, nɔɔtǝlam jinɔ a sʊwa ji bɔ kɛl Kwaamaɨ sul, shigtǝm dul jinɔ gʊ ji gʊ.