A sʊwa gɔ, ‘Ka ń nyʊwa lɛ taal, Bulus. Bɨlǝngǝn mʊ tɨ tɨ a kǝga Kaisarɨ. N wɔ tag n kɛl dul mʊn Kwaama a mʊgɔ bʊnatǝm gǝn bʊʊ lɛ nǝn fatǝm yɔm mʊnɔ gwamɨ.’
Kwaama a nʊng nabwɨl gǝnɔ a dʌbʌl a dul nǝb nɨ a kɔ bwangtǝm gǝnɨ jǝbɔ nǝb maatǝm bwɨlangkɛlɔ. Nǝb nɨ n nǝbɔ jǝ bǝm bɨlǝngkɛl lɛ a gola bwɨlangkɛl jinɔ gǝmɨ.
N gola sʊwatǝm kɛl Kwaama a ya dʌbʌlɔ jǝbɔ tǝmɔ kǝngkǝnɨ sǝ kǝlagɔ ba twɨ jii. Kwaama a ya ji, sǝ a la nǝn a di kɔkɔ nɨ gǝ maa nǝb nɨ gǝm mɨ nyʊwa taal gǝnɔ lɛɨ gǝm biyotǝm borangɨ, sǝ gǝ kal ji.
sǝ a biyo borang a dul nǝbɨɨ gwam. Mwɛ mwɛ nǝb nɨ mɨ bwangtǝn Kwaama lɛɨ a dul bwɨlang kanjǝlɔ ja maaɨ. Mwɛ mwɛ nǝb nɨ mɨ bwangtǝn Kwaama lɛɨ a dul bwɨlang katɨ nɨ ja sʊwa a dul gǝnɨ.”